Unikalna anatomia mózgu praktykujących medytację.
The unique brain anatomy of meditation practitioners: alterations in cortical gyrification.
Eileen Luders1*, Florian Kurth, Emeran A. Mayer, Arthur W. Toga*, Katherine L. Narr and Christian Gaser
Front. Hum. Neurosci., 29 February 2012 Sec. Cognitive Neuroscience Volume 6 – 2012 |
https://doi.org/10.3389/fnhum.2012.00034
Istnieją doniesienia, że kilka regionów korowych różni się u osób praktykujących medytację. Wzór i stopień fałdowania kory mózgowej jest ważną cechą mózgu związaną z geometrią powierzchni mózgu. Zatem badanie zakrętów korowych u osób medytujących może dostarczyć dodatkowych wskazówek dotyczących anatomicznych korelatów leżących u podstaw medytacji. W tym badaniu zbadano zakręty korowe w próbie (n = 100) medytujących i kontrolnych, starannie dobranych pod względem płci i wieku. Wielkość zakrętów korowych została ustalona poprzez obliczenie średniej krzywizny w tysiącach wierzchołków na poszczególnych modelach powierzchni korowej. Wyraźne różnice między grupami wskazujące na większe zawirowanie u medytujących były widoczne w obrębie lewego zakrętu przedśrodkowego, prawego zakrętu wrzecionowatego, prawego klina, jak również lewej i prawej przedniej wyspy. Pozytywne korelacje między komplikacją zakrętów a liczbą lat medytacji były wyraźne w prawej przedniej części wyspy grzbietowej. Odkrycia te sugerują, że wyspa jest kluczową strukturą zaangażowaną w aspekty medytacji. Co więcej, biorąc pod uwagę, że medytujący są mistrzami introspekcji, świadomości i kontroli emocjonalnej, zwiększona liczba zakrętów w obszarze wyspy może odzwierciedlać integrację procesów autonomicznych, afektywnych i poznawczych.
